نخستین فناوری که منجر به بروز انقلاب در پیشبرد جنگ شد، در چین ابداع شد. در قرن دهم تا دوازدهم میلادی در چین از پودری سیاه رنگ برای هل دادن پرتابه به سمت جلو در تفنگ های ساده استفاده می شد. طی دو قرن بعد این پودر سیاه رفته رفته از خاور میانه به اروپا راه پیدا کرد و جای تیر و کمان را در جنگ ها گرفت.
اختراع باروت منجر به استفاده از توپخانه در میدان های جنگ شد. در قرن ۱۶ میلادی ارتش ها با به کارگیری توپ های ساده و شلیک به سمت نیروهای پیاده نظام دشمن مانع از پیشروی آنها می شدند. این توپ ها همچنین نقش موثری در خراب کردن دژهای دفاعی طرف مقابل داشتند.
اواخر قرن ۱۹ میلادی اختراع مسلسل بعد جدیدی به صحنه های جنگ اضافه کرد. سربازان حالا با کمک مسلسل می توانستند از پشت سنگر هایشان در عرض چند ثانیه با سرعتی زیاد نیروهای دشمن را که در حال نزدیک شدن به آنان بودند، به رگبار ببندند. کارآیی ویرانگر و مرگبار مسلسل، خود را در جنگ جهانی اول به خوبی نشان داد.
اختراع نخستین هواپیما در سال ۱۹۰۳ نیز از چشم برنامه ریزان و مغزهای متفکر جبهه های جنگ بدور نماند. ارتش آمریکا شش سال بعد نخستین هواپیمای نظامی خود را خرید که «Wright Military Flyer» نام داشت. در سال های بعد با هواپیماهای توسعه یافته آزمایش های بیشتری انجام شد. در پایان جنگ جهانی دوم بمب افکن ها جزو ثابت و از ملزومات اصلی نیروهای هوایی ارتش در بسیاری از کشورها بودند.
تا پیش از جنگ جهانی اول سربازان و اسب ها نقش اصلی در جابه جایی تجهیزات و ادوات جنگی را داشتند. در زمان جنگ جهانی اول تانک ها و خودروهای نظامی جای سربازان و اسب ها را گرفتند. نتیجه این تغییر پیشروی سریع تر نیروهای نظامی و خرابی های بیشتر بود. آلمان نازی در آن زمان از این امکان جدید برای پیشبرد سیاست های جنگی خود از جمله استراتژی «جنگ های برق آسا» استفاده کرد.
هر چند توپخانه عاملی موثر در میدان های جنگی بود، اما با این حال برد توپ ها چندان زیاد نبودند. تا اینکه در جنگ جهانی دوم نخستین موشک ها وارد صحنه شدند. موشک ها اهدافی در فاصله چند صد کیلومتری را از میان می بردند. نخستین موشک به نام “وی۲" (V2) که ساخت آلمان بود، ساختار ساده ای داشت و بعدها پایه ساخت تمام موشک ها و سامانه های پرتاب کنند ه ای شد که می توان آنها را با کلاهک های هسته ای مجهز کرد.
اواخر جنگ جهانی دوم نخستین جت های جنگی با موتورهای پرقدرت در کنار هواپیماهای ملخی به کار گرفته شدند. جت های جنگی به واسطه سرعت فوق العاده بالای شان می توانستند سریع تر به هدف برسند. در عین حال سرنگون کردن آنها نیز کار دشواری بود. پس از جنگ جهانی دوم فناوری جت های جنگی به طرز چشمگیری توسعه یافته و تکمیل شد.
۶ اوت سال ۱۹۴۵ زمانی که آمریکا نخستین بمب اتمی را بر فراز هیروشیما منفجر کرد، «دومین انقلاب» در زمینه پیشبرد جنگ رقم خورد. در این واقعه بین ۶۰ تا ۸۰ هزار نفر در جا کشته شدند. در سال های جنگ سرد میان ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی، سبقت گرفتن از یکدیگر برای تجهیز زرادخانه های هسته ای موجب ایجاد رعب و وحشتی فراگیر برای احتمال بروز یک جنگ هسته ای شد.
در دهه های گذشته استفاده از کامپیوترها در راستای پیشبرد جنگ به شدت فراگیر شده است. از طریق کامپیوتر ارتباطات نظامی بسیار سریع تر و ساده تر شده و کارایی و دقت بسیاری از سلاح های جنگی نیز بهبود یافته است. نیروهای مسلح در سال های گذشته به طور فزاینده ای تمرکز خود را روی توسعه توانایی های سایبری برای دفاع از زیرساخت ها و حمله به دشمنان در فضای سایبری گذاشته اند.