فناوران- پیش تر در آلمان از این روبات در یک دوره آزمایشی برای رساندن بسته های پستی به یک سری از محلات حومه شهر هامبورگ استفاده کرده بودند.

پروفسور اندی میاه، از دانشکده محیط زیست و علوم زیستی دانشگاه سالفورد، می گوید: در حال حاضر در شهرهای بزرگ به دلیل جمعیت زیاد، حتی راه رفتن هم سخت است.

او می افزاید: آن زمان ممکن است که ما مجبور باشیم در خیابان برای روبات ها جا خالی بدهیم. دنیای آن شکلی به نظرم خیلی جذاب نباشد.

از این روبات های شرکت استارشیپ تکنولوژی هم اکنون برای پیک غذا در بخش هایی از لندن استفاده می شود. این روبات ها ۵۵ سانتی متر ارتفاع و ۷۰ سانتی متر درازا دارند. وزنشان ۱۸ کیلوگرم است و تا سرعت 6/4 کیلومتر بر ساعت می توانند بروند.

هر روبات می تواند تا ۱۰ کیلوگرم بار با خودش حمل کند و مشتری ها با کدی که به تلفن هوشمندشان فرستاده می شود می توانند در محفظه بار را باز کنند. شرکت هرمس، فعلا تصمیم دارد از این روبات ها در شعاع سه کیلومتری دفترش استفاده کند و برای جمع کردن بسته هایی که در محدوده 30 دقیقه ای از دفتر هستند.

مزیت این روبات ها به پهپادهای بارکش این است که بسته های سنگین تری را جابه جا می کنند و قوانین پروازی را هم نقض نمی کنند.

پروفسور میاه می گوید: در آسمان ما هنوز باید بزرگراه های هوایی را طراحی کنیم و ببینیم چطور می توانیم تکنولوژی لازم برای جلوگیری از تصادف را توسعه دهیم.

روبات های زمینی اما زیر نظر مستقیم انسان هایی هستند که آنها را می رانند. هر متصدی سه روبات را هدایت می کند. دوربین هایی که روی این روبات ها هستند، کمک می کنند که وضعیت جاده و گذرگاه ها را ببینند و مراقب باشند که روبات در شرایط بد گیر نکند.

شرکت سازنده ادعا می کند که هر متصدی می تواند تا بر عملکرد 100 روبات نظارت کند و اینجاست که این روبات ها مقرون به صرفه می شوند.