کاهش ردپای اکولوژیک انسان در بانکداری الکترونیکی
افزایش جمعیت زمین و مصرف روز افزون فردی، از جمله مهمترین عوامل رشد مطالبات انسان هاست. میزان استفاده افراد از منابع کره زمین تحت عنوان «ردپای اکولوژیکی» انسان روی زمین یکی از مهمترین مباحث روز دنیا و به معنی آثاری است که هر کدام از جوامع در اثر سبک و شیوه زندگی خود، بر طبیعت به جای می گذارند.
صادق فرامرزی
به طور دقیق، این شاخص میزان پهنه های زمین و آب مورد نیاز برای تولید تمام منابعی که یک فرد، جمعیت یا فعالیت، مصرف و پسماند تولید شده را جذب می کند، در نظر می گیرد.
بیشتر کشورها، بیش از حد ظرفیت زیستی موجودشان، از محیط زیست بهره می برند. اگر همه افرادی که در دنیا زندگی می کنند، سبک زندگیشان مانند یک شهروند ایالات متحده یا امارات متحده عربی باشد، ظرفیت زیستی معادل پنج زمین لازم است تا میزان مصرف انسان ها را تامین کند. در مقابل، اگر مردمی که در دنیا زندگی می کنند، شبیه مردم کره جنوبی بودند، تنها 1.8 سیاره لازم بود و اگر مردم دنیا شبیه مردم هند زندگی می کردند، بشر کمتر از نیمی از ظرفیت زیستی زمین را استفاده می کرد.
سرانه رد پای اکولوژیک ایران در سال 2012 حدود 2.88 برابر متوسط جای پای اکولوژیک جهان بوده و در مقایسه با قاره آسیا (با سرانه جای پای 1.8)، ایران جای پای بسیار بزرگ تری نسبت به کشورهای قاره آسیا دارد.
عوامل اقتصادی بیشترین تاثیر را در تخریب محیط زیست دارد و در این بین قطعا یکی از اقداماتی که می تواند به کاهش رد پای اکولوژیک انسان در عصر حاضر کمک کند بانکداری الکترونیک است به این ترتیب که با کاهش نیاز به چاپ قبوض خدمات، اسکناس و اوراق و اسناد بانکی، کاهش سفرهای درون شهری و ... به عنوان یکی از شیوه های جدید، موثر و کم هزینه، به حفظ محیط زیست کمک می کند.