از ابتدای سال جدید، اقتصاد کشور شاهد التهاب و ناپایداری بازار ارز شد و بانک مرکزی در مواجهه با آن، «خوش خیالانه»، «ناشیانه»، «بدون توجه به تجربیات پرهزینه ای که قبلا برای اقتصاد ایران حاصل شده بود» و فارغ از اعتنا به تذکرات و هشدارهای کنشگران رسمی و شناسنامه دار بازار، اقدام به صدور بخشنامه های متعدد برای تعادل بخشیدن به بازار با دلار 4200 تومانی کرد، این در حالی بود که هر بخشنامه جدید، این کلاف سردرگم را آشفته تر ساخته، یافتن راه حل مؤثر و کم هزینه را دشوارتر کرد تا اینکه کار به جایی رسید که شائبه سهوی نبودن برخی از این تصمیم ها در جامعه شکل گرفت، چراکه فرض بر این است که این بدنه فربه دولتی و آن ساختمان سر به فلک کشیده بانک مرکزی، پر است از کارشناسان ارشد و ارشدتر که می توانند آگاهانه مسیر پولی، مالی و ارزی کشور را به هر جهتی که صلاح می دانند، سوق دهند.