فناوران - در بخشی از این گزارش آمده است: موضوع اشتغال و دستیابی افراد به شغل با توجه به انبوه جمعیت جوان و فارغ التحصیل، یکی از موضوع اساسی کشور است. بیکاری به عنوان یک پدیده مخرب اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی مطرح است و رفع آن همواره از جمله دغدغه های برنامه ریزان بوده است. ایران در فاصله دهه 1330 تا 1360 با رشد بی سابقه جمعیت مواجه شد، به طوری که معدل رشد جمعیت سالیانه حدود 3 درصد را پشت سر گذاشت. این امر منجر شد، جمعیت ایران در سال 1365 به حدود 50 میلیون نفر برسد. جمعیت ایران هر 20 سال، تقریبا دو برابر شد

در حال حاضر هرم سنی جمعیت سال 95 نشان می دهد، 15–65 سال جامعه، بخش اعظمی از جمعیت جامعه ایران را تشکیل می دهد. در این شرایط در بستر تغییرات ساختار سنی در کشور ما فازی از تحولات جمعیتی آغاز شده است که نسبت جمعیت در سنین فعالیت به حداکثر خود می رسد، به این شرایط پنجره جمعیتی گفته می شود. پنجره جمعیتی یک وضعیت موقتی در ساختار جمعیتی ایران است که در سال 1385 بازشده و برای حدود چهار دهه طول می کشد. در این دوره فرصت مناسبی برای برنامه ریزی دقیق و حرکت کشور به سمت رونق اقتصادی و تولید و اشتغال وجود دارد. توجه نکردن به فرصت طلایی پیش رو می تواند تهدیدی برای آینده کشور شود و مشکلات و معضلاتی به مراتب پیچیده تر ایجاد کند که می تواند هر کشوری را تا مدت ها به مشکلات و عقب افتادگی های سنگینی دچار کند.

آنچه مسلم است، مشارکت بخش‎خصوصی در تصمیم سازی ها و تصمیم گیری ها و اجرای بدون کم وکاست قانون بهبود مستمر فضای کسب وکار که نوعی مشارکت کارآمد و همکاری دولت و بخش خصوصی را تعیین می کند و الزام دولت به انجام همه تعهدات در قبال بخش خصوصی می تواند بر تقویت جایگاه بخش خصوصی و روند خصوصی سازی نقش بسزایی داشته باشد و درنتیجه کاهش تصدی گری دولت در اقتصاد و در ادامه ایجاد فضای رقابتی و رونق اقتصادی و اشتغال به همراه دارد.