فناوران- در این دوره از برپایی اینوتکس، نمایندگانی از کشورهای بلاروس، ژاپن، هندوستان، آلمان، ایتالیا، یونان، ترکیه، اتریش، لهستان، کره جنوبی، پاکستان و ... در کنار شرکت های نوآور ایرانی به چشم می خورند و در مجموع تمامی شرکت های خلاق و نوآور ایرانی و خارجی، امسال در سالن خلیج فارس نمایشگاه بین المللی تهران، گرد هم آمده اند.

دومین روز از برپایی اینوتکس، همزمان بود با اجرای رویداد «سیلیکون ایران». سیلیکون ایران، روزهای سوم و چهارم خردادماه در سالن کنفرانس خلیج فارس با برگزاری پنل های متنوع، میزبان کارآفرینان و علاقمندان به طرح ها و ایده های خلاقانه است.

«شتابدهنده»، موضوع یکی از پنل های نشست کارآفرینان ایرانی (سیلیکون ایران) بود که به بازگویی تجربه شتابدهنده های نوآوری خارجی و داخلی اشاره می کرد.مصطفی نقی پورفر؛ مدیر واحد نوآوری و فناوری فناپ، احمدرضا مسرور؛ مدیر شتابدهنده دیموند، حمیدرضا ربیعی؛ مدیر مرکز فناوری اطلاعات و ارتباطات پیشرفته دانشگاه صنعتی شریف و رضا کلانتری نژاد؛ مدیر آفرینشگاه شزان، اعضای این پنل بودند که به ریاست حسین صابری؛ معاون توسعه فناوری پارک فناوری پردیس برگزار می شد.

نقی پورفر در این نشست گفت: در حال حاضر هفت تیم در مرکز شتابدهی تریگ آپ حضور دارند که اواسط خردادماه با برگزاری رویدادی، به معرفی خدمات و محصولات خود برای جذب سرمایه گذار خواهند پرداخت.مدیر واحد نوآوری و فناوری فناپ معتقد است: صرف نظر از مراکز شتابدهی به عناصر دیگری نظیر شبکه سرمایه گذار، شبکه مربیان، محتوای آموزشی و ... نیاز هست.به گفته وی، بازار و استراتژی بقا از جمله مشکلات جدی استارت آپ هاست و تریگ آپ از معدود شتابدهنده هایی است که بازار را در اختیار دارد.

در ادامه کلانتری نژاد در این نشست روایتی از شکل گیری آفرینشگاه شزان ارایه داد و گفت که همواره فاصله ای عمیقی میان خروجی مراکز دانشگاهی و آنچه که در بازار قابلیت تبدیل شدن به ارزش را دارد، هست.

نام «شزان» که در فرهنگستان ادب و علوم فارسی به ثبت رسیده، مخففی از واژه های شناختی، زیستی، اطلاعات و نانو است. به گفته وی، درب آفرینشگاه شزان همیشه به روی تیم های صاحب ایده باز است. صندوق توسعه صنایع نوین پارک فناوری پردیس به همراه مجموعه سرآوا پارس، سرمایه گذاران اصلی شزان را تشکیل می دهند.

در ادامه احمدرضا مسرور نیز به عنوان مدیر شتابدهنده دیموند، گفت: اوایل تصور ما این بود که در طول 10 هفته می توان روی ایده ها برای تبدیل شدن به شرکت کار کرد، اما در طول مسیر، برنامه مان را تغییر دادیم و به فرآیندی 9 ماهه رسیدیم و دریافتیم که بیش از ایده باید روی تیم سرمایه گذاری کنیم. 

به گفته وی، مرحله پیش شتابدهی در دیموند سه ماه به طول می انجامد و مبلغی که روی تیم سرمایه گذاری می شود از این بازه زمانی به بعد است. کمترین سرمایه گذاری که تا به حال توسط دیموند انجام شده 30 میلیون تومان و بالاترین رقم سرمایه گذاری نیز 160 میلیون تومان بوده است.او در ادامه توضیحاتش گفت: در طول فعالیت مان، 450 ایده دریافت کرده ایم که از این تعداد، 33 ایده به مرحله پیش شتابدهی راه یافته اند و از مجموع آنها نیز روی پنج ایده تا به حال سرمایه گذاری صورت گرفته است.

مدیر شتابدهنده دیموند افزود: خروج تیم ها از شتابدهنده ها و آشنا نبودن مربیان خارجی با زیرساخت های بومی ایران از جمله چالش های ما است.

مدیر مرکز فناوری اطلاعات و ارتباطات پیشرفته دانشگاه شریف نیز با بیان اینکه کارآفرینی یک زیست بوم است که درون محیطی قرار می گیرد که برای آن آمادگی وجود دارد، گفت: در این زیست بوم، نیروی انسانی، آموزش، قوانین، خلاقیت و نوآوری وجود دارد.

ربیعی افزود: تمام مدل هایی که در دنیا هستند، منطبق بر زیست بوم خودشان توسعه یافته اند. بدین معنا که اگر سیلیکون ولی موفق بوده دلیلی نمی شود که در ایران نیز موفقیت آمیز باشد. باید با واقعیت ها و بازارهای بومی منطبق شود نه آنکه یک تقلید محض باشد.

اما عصر دیروز پنل دیگری با موضوع نوآوری و تحت عنوان روش های مدیریت نوآوری در شرکت های نوآوردر سالن کنفرانس خلیج فارس برگزار شد که شهاب جوانمردی، مدیرعامل فناپ یکی از اعضای این پنل بود.جوانمردی در این نشست گفت: طی سال های قبل با یک سری طرح و ایده اولیه، کارهایی را شروع کردیم و در ادامه دوستان نوآوری را به مجموعه فناپ اضافه کردیم؛ شاید در هفت سال اول فعالیت به واسطه تزریق افکار گوناگون از منظر فناوری و بازار، اصلا دغدغه نوآوری را نداشتیم، اما به مرور با چالش مواجه شدیم و دریافتیم که سرعت ما برای رسیدن به محصول و خدمت جدید با شرایط گذشته چندان قابل مقایسه نیست.

جوانمردی معتقد است: هر بنگاهی، پیش از هر چیز باید به دور از پرستیژ نوآوری، راجع به الزام و چگونگی تناسب کاری که می خواهد انجام دهد و انتظاراتش از عایدی آن برآوری داشته باشد. باید بتواند با چالش های سرمایه انسانی، سرمایه پذیری و ... روبه رو شود تا این جریان تبدیل به حرکتی رشدیابنده برای تشکیل یک زیست بوم یا اکوسیستم شود، اما باید گفت در ایران هنوز این زیست بوم وجود ندارد و صرفا اتودهایی از آن زده شده است.