سهیل مظلوم واجاری

ترديدي نيست كه انتخابات در ذات خود چالش به همراه دارد و نامزدهاي محترم براي جلب اعتماد آحاد صنف نيازمند آن هستند كه با طرح شعارهاي متفاوت وارد اين كارزار شوند. اين حق طبيعي آنهاست و همين امر است كه به شور و هيجان انتخابات مي‌افزايد. اما بايد در نظر داشت كه در مرحله حساس تبليغات انتخاباتي  با رعايت اصول و صداقت در گفتار از هرگونه عوام فريبي پرهيز شود.
بر اين اساس، يكي از بيانيه‌هاي انتخاباتي  كه مربوط  به دوست ارجمند جناب آقاي پيربابایي است را مرور مي‌كنيم.
وی در جایي اظهار داشته‌اند «ما برخلاف آقايان خط قرمز نداريم»
«نداشتن خط قرمز» نيز مي‌تواند در نوع خود يكي از اين شعارها باشد.
بديهي است هر شعار يا دروغين و توخالي است، يا از اعتقادي ريشه گرفته است. با توجه به شناختي كه از وی وجود دارد، اهل نفاق و مردم فريبي نبوده و حيثيت خود را براي يك انتخابات زايل نمي‌كند.  پس بايد پذيرفت كه او براساس اعتقادي اين شعار را مطرح كرده‌ است. حال بايد ديد كه آيا مي‌توان كشوري، دولتي يا سازماني مردم نهاد را بدون داشتن خطوط قرمز اداره كرد؟
اولا: وراي تمامی مکاتب اعتقادي كه خطوط قرمز پررنگي  در پرهيز از برخي  مفاسد را در خود دارند خود قانون هم حاوي خطوط قرمز روشني است. يعني اگر در قانون اعمالي نظير دزدي و ارتشا  نهي شده، به معني آن است كه قانون اين امور را جزو خطوط قرمز خود مي‌داند. پس اگر گفته شود كه خط قرمز نداريم آيا مي‌توان باور كرد كه وی معتقد به آن است كه مي توان خداي ناكرده با رشوه  امور را به پيش برد؟

ثانيا: برفرض محال گفته شود كه او قایل به اين هست كه در برخي تعاملات تجاري شخصي مي‌توان با توجه به شرايط موجود ملاحظاتي فراقانوني را مد نظر قرار داد. پس در اين صورت بايد پرسيد كه آيا وی با فرض انتخاب در هيات مديره در مورد خطوط قرمزي نظير حفظ استقلال، شفافيت، ترجيح منافع جمعي بر منافع فردي یا زورگویی افراد متصل به باند فساد با سازمان نظام صنفي رايانه‌اي نيز چه موضعي اتخاذ خواهد كرد؟ تسليم مي‌شود و يا مقاومت مي‌كند؟
ثالثا: آيا از اين جمله مي‌توان برداشت كرد كه در رقابت‌هاي انتخاباتي نيز مي‌توان خطوط قرمز را نديد و از همه ابزارها و روش‌هاي غير حرفه‌اي  و منافقانه نظير تهمت زدن، توهين و تحقير رقبا به قصد پيروزي در انتخابات بهره جست؟
رابعا: به اين جمله دقت فرمایيد « درهاي ليست ما به روي هر كسي كه بدون جبهه گيري وارد انتخابات شود باز است « طرح  همين جمله خود بيانگر آن است كه  آقاي پيربابایي در ضمير خود دارای خط قرمزي به نام نداشتن جبهه‌گيري براي ورود افراد به ليست خود است.
آيا نداشتن جبهه‌گيري همان معني خط قرمز را نمي‌دهد؟
راستي چگونه بايد باور كرد كه 70 نفر نامزد انتخاباتي در يك فهرست 20 نفره جاي شوند؟
ترديدي نيست  صنف فناوري اطلاعات با هوشياري اين‌گونه شعارها را رصد و تجزيه و تحليل مي‌كند زيرا كسي باور نخواهد كرد كه براي رسيدن از يك فهرست بلند 70 نفره به فهرست 20 نفره بدون رعايت خطوط قرمزي (شما بخوانيد ملاحظاتي) می‌توان به جمع بندي رسيد.
خامسا: ذكر اين نكته ضروري است كه افتخار به گذشتن از خطوط قرمز در بلند مدت به نفع بخش خصوصي نيست. زيرا اجراي سياست‌هاي اصل44 قانون اساسي و فرامين مقام معظم رهبري مبني بر خصوصي سازي كه در بدنه اجرايي دولت داراي مخالفان سرسختي است، با دستاويز قراردادن و به رخ كشيدن اين نوع شعارها به اين موضوع دامن زده و خواهد گفت بخش خصوصی كه قایل به خطوط قرمز نيست، براي اداره امور اقتصادي كشور از لياقت و كفايت كافي برخوردار نيست.
در پايان اميدوارم كه اين تذكر دوستانه سبب شود كه او در طرح شعارهاي خود به فرداي پيروزي در انتخابات نيز فكر كرده و بداند كه اين سابقه پيشين تا روز پسين باشد. گفتن يك جمله يا يك شعار نسنجيده حتي اگر از روي سهو و يا هيجانات انتخاباتي باشد، مي‌تواند دستاويزي شود براي كوبيدن هرچه بيشتر بخش خصوصي.
*عبارات داخل گیومه برگرفته از هفته‌نامه عصر ارتباط روز شنبه بیست و ششم شهریور ماه صفحات پنج و هشت است.