اما واقعیت آن است تلگرام تا زمانی که یک ابزار ارتباطی باشد که بر بستر آن می توان ارتباطات مرسوم در فضای مجازی را داشت، مشکلی محسوب نمی شود، اما اگر بنا باشد این ابزار بستر ترویج فساد و فحشا شود، دیگر نام آن را یک ابزار ارتباطی ساده نمی توان گذاشت. در این گونه مواقع به هیچ وجه نمی توان مادری که با اضطراب از اضافه شدن نام دختر کم سن وسالش به یکی از کانال های مستهجن تلگرام سخن می گوید را نادیده گرفت.  هیچ جای دنیا نیز چنین چیزی را نه می پسندد و نه می پذیرد. برای مثال اگر قرار باشد روزی یک خودرو نیز اسباب مرگ مردم شود، آن را دیگر خودرو نمی نامیم بلکه ارابه مرگ می دانیم و مثل ماجرای آن کامیون چنیی، جلوی ورودش به کشور گرفته می شود و البته کسی هم معترض چرایی توقف کشتار مردم نمی شود. در مورد تلگرام هم بدون هیچ تعارف و شوخی وضع همین گونه است. قرار نیست این ابزار بستر به بیراهه کشاندن کودکان و نوجوانان ما و هر کشور دیگری شود و مسوولان نیز آن را نادیده گرفته یا تحمل کنند.  از این رو شاید این مدیران تلگرام هستند که با شیطنت، بهانه انسداد سرویس خود را درخواست جاسوسی از شهروندان ایرانی از طرف دولت قلمداد کرده اند. البته کسانی که از این ابزار یا هر وسیله مشابه قصد استفاده غیرقانونی ندارند، نباید نگران چیزی باشند، مگر نه این که همین الان هم تمامی مکالمات تلفنی و پیامکی اپراتورها با دستور قضایی قابل کنترل و شنود هستند. به هر حال تمام دولت ها مسوولیت حفاظت از شهروندان خود در برابر تهدیدها را دارند. کمااین که در غرب علت این قبیل درخواست مقابله با تروریست ها عنوان می شود. از این رو بهتر است مسوولان مربوطه در وزارت ارتباطات نیز با ارایه مستندات شفاف و آگاه سازی مستمر افکار عمومی، زمینه هرگونه برداشت دوگانه و شیطنت های احتمالی را رفع کنند و اتفاقا حمایت همه جانبه را از تصمیمات خود داشته باشند.