این تاخیر، عموما به دلیل ترس، ضعف و کندی در قانون گذاری و در پی آن ممنوعیت استفاده رخ می دهد. نمونه روشن اخیرش پهپاد است. جهان پیشرفته با رشد سریع استفاده از این ابزار مواجه شده و هم اکنون در حال تدوین قوانین استفاده از آن است. از این منظر، هنوز دیر نشده و تاخیر اتفاق نیفتاده است. اما ایران باید تکلیف اش را با این فناوری و ابزار جدید روشن کند و به نظر می رسد که نهادهایی همچون رگولاتوری و نیروهای نظامی و امنیتی کشور، باید هرچه سریع تر در این زمینه وارد عمل شوند و زمینه بهره برداری قانونی از این فرصت فناورانه را فراهم آورند.