لیکن اگر این تغییرات صرفا برای استفاده از حق تغییر باشد و افراد توانمند و شایسته به کارگرفته نشوند، نه تنها لازم نیست که قطعا زیانبار نیز بوده و گذشته از اعتبار حرفه ای یک مدیر، وقت، بودجه و امکانات کشور را نیز به باد می دهد.
آنچه مسلم است، ورود هر فردی به کابینه می تواند موافقان و مخالفانی داشته باشد که وجود هر دو دسته البته مطلوب است اما، مشروط به آنکه موافقان در واقع متملقان و چاپلوسان نباشند و مخالفان در واقع از رقبا و سیاسی کاران نباشند.
این روزها و با نهایی شدن گزینه های پیشنهادی برای وزارتخانه ها و از جمله وزارت ارتباطات، شاهد تجمع متملقان و چاپلوسانی هستیم که مگس وار به دنبال غنیمت می گردند.
برخی صفحات و شبه رسانه های حوزه فاوا را که نگاه می کنید، پر شده از مطالب سطحی و بی ارزشی که ظاهرا در دفاع و تمجید اما عملا و از نگاه دیگران برای چاپلوسی، سهم خواهی و جلب توجه نوشته شده اند و اتفاقا کارکردی معکوس داشته و ضد تبلیغ هستند.
چراکه عمده ایشان از پیشانی سفیدهای به نام و کاسبان بدنام رسانه ای و غیررسانه ای هستند که پایشان به هر جا باز شود، همچون علف های هرز ریشه رشد هر نهال مفید و امیدی را می زنند.
لذا به وزیر آتی ارتباطات و فناوری اطلاعات و البته سایر مدیرانی ارشدی که در این وزارتخانه فرصت خدمت را می یابند، موکدا توصیه می شود که به دور از این قبیل صحنه آرایی هایی کودکانه، با مطالعه، صبر و سرفرصت، به تحقیق و بررسی در خصوص چینش همکاران آتی خود بپردازند تا مصداق "به زمینت می زند نادان دوست" نشوند.
به قول معروف همانطور که هر فردی را می توان از اطرافیانش شناخت، هر وزیری را هم می توان از معاونان و مدیرانش سنجید و بدیهی است که اگر افراد نابلد و ناکارآمد به کار گمارده شوند، خروجی آن، 4 سال مساله، حاشیه و چالش خواهد بود که دود آن نیز به چشم بخش و کشور خواهد رفت.