در ستایش گفت وگو
علی اصلان شهلا- خسرو ناقد در مقدمه کتاب «در ستایش گفت وگو» نوشته است: «اگر گفت وگویی، از همان آغاز برای متقاعد کردن «دیگری» صورت بگیرد - حتی اگر با تندخویی همراه نباشد - گفت و گو نیست، جدل است، مناظره است که چیره شدن بر کسی در دلیل و خاموش گرداندن او، هدف است و غایت کار».
هر روز در محیط کار و خانواده و حالا در شبکه های اجتماعی شاهد بحث های بی حاصل هستیم. اکثر این بحث ها پیرامون موضوعاتی است که توانی برای تغییر آنها نداریم.
اگر هم در معدود بحث هایمان فرصت و جسارتی برای صحبت و گفت وگو درباره آنچه تغییرش در توان ماست، داشته باشیم، معمولا به دنبال اثبات نظریه مان هستیم تا گوش دادن و به نتیجه رسیدن.
گفت وگویی که در باره اشتغال زایی 220 هزار نفری در صنعت ICT می خوانید از آن دست بحث هایی بود که بیشتر ویژگی های مثبت یک بحث را در خود داشت. دوستان شرکت کننده در بحث، و افرادی که نام و نکته شان به دلیل کمبود جا در این مطلب خلاصه نیامده است، همه در این حوزه شاغل بوده و سیاست های دولت بر کسب و کارشان تاثیر گذار است. از سوی دیگربیشتر بحث برای رسیدن به نتیجه مشترکی دنبال شد و بحث خوبی شکل گرفت.
در صورتی که فضای چنین گفت وگوهایی هرچه بیشتر در حوزه فاوای ما شکل بگیرد، میزان طرح های ناکارآمد و وعده های بی حساب و کتاب کمتر شده و انرژی و پول بیشتر و بیشتر صرف توسعه صنعت می شود.
نکته دیگر این که در میان بخش خصوصی با بخش خصوصی و حتی در میان بخش دولتی با بخش خصوصی بعضا شاهد جدایی نبود اتحاد لازم برای توسعه هستیم که شاید چنین گفت وگوهایی راه را برای همدلی بیشتر هموار کند.