فناوران - یکی از مواردی که بسیار به گوش خورده و مهر تاییدی برای خرید یک ساعت به شمار می رود، عبارت “ساخت سوییس” است به این ترتیب ساعت های سوییسی بسیار محبوب بوده و هستند. با این حال چند سالی است که ساعت های هوشمند به عرصه ظهور پا گذاشته و به نوعی جای ساعت های مچی سوییسی را تنگ کرده اند.

ظهور ساعت های هوشمند که در حقیقت از سال های 2012 و 2013 به بازار عرضه شدند، خیلی هیجان انگیز و نوظهور به شمار نمی رفتند چرا که این ابزارها پیشتر در فیلم های تخیلی رویت شده بودند و پبل نخستین ساعت های هوشمند را روانه بازار کرد.

پس از پبل، سونی اقدام به ساخت ساعت هوشمند کرد و از آنجا که ساعت های سونی هم نمایشگر بزرگ تر و رنگی داشتند خیلی مورد استقبال کاربران قرار گرفتند. در این میان پس از سونی اوایل سال ۲۰۱۴ میلادی زمزمه هایی درباره ساخت ساعت هوشمند توسط اپل منتشر شد؛ البته خبرهای حاکی از آن بود که اپل قصد دارد با همکاری مشترک ساعت سازان سوئیسی، ساعت اختصاصی خود را روانه بازار کند. 

بر این اساس شایعه شد که شرکت سواچ قرار است با اپل برای ساخت ساعت هوشمند همکاری کند اما از آنجا که این شرکت پیشتر طعم شکست را در همکاری با مایکروسافت برای تولید ساعت هوشمند چشیده بود، آینده این دسته از محصولات را به دلیل محدودیت های فنی تاریک می دید.

اما سرانجام اپل تابستان سال 2014 همزمان با معرفی آيفون 6 از ساعت هوشمند این شرکت با نام اپل واچ رونمایی کرد. حتی طراح ارشد اپل یک هفته قبل از معرفی ساعت هوشمند اپل اعلام کرده بود که به زودی مشکلاتی برای ساعت سازان سوییسی رخ می دهد.

در آن زمان، بسیاری از صاحب نظران دیدگاه های ضد و نقیضی را درباره اپل واچ مطرح می کردند. مدیرعامل شرکت Tag Heuer در اظهارنظری درباره این ساعت هوشمند گفت: به نظر می رسد این دستگاه توسط یک دانشجوی ترم یک طراحی شده است.

اما دیری نپایید که بسیاری از افراد که درباره این ساعت نظرات منفی داشتند تغییر عقیده دادند. مدت زمان کمی پس از معرفی اپل واچ، این دستگاه توانست به جایگاه نخست ساعت های هوشمند جهان از لحاظ فروش دست پیدا کند. 

با این حال، امسال اپل واچ شرایط متفاوتی را نسبت به دوره های گذشته تجربه کرد. این کمپانی امسال ابتدا از اپل واچ رونمایی کرد و سپس پرده از گوشی های جدیدش برداشت؛ به این ترتیب مشخص شد که اپل واچ برای اپل جایگاه ویژه ای پیدا کرده است.

برخلاف ساعت های هوشمند پیشین، اپل برای طراحی اپل واچ طراحی سنتی ساعت های مچی را الگو قرار داده بود، بنابراین کاربران هنگام کار با این دستگاه حس بهتری داشتند.

با این حال نکته مهمی که در این بین وجود دارد، تفاوت طراحی اپل واچ نسبت به ساعت های مچی سنتی است. در طول چهار سال گذشته، اپل سعی کرده بود تا با حفظ طراحی اپل واچ تا نسل سوم این ساعت، سبک طراحی آن را در ذهن مخاطبان جا بیاندازد؛ از این رو، این شرکت در طول سه سال، تنها از یک طراحی برای نسل های مختلف اپل واچ استفاده کرد.

اما امسال اپل از طرح سنتی ساعت های مچی استفاده کرد. 

ساعت سازان سوییسی از اجزایی مثل زمان سنج، تقویم برخلاف بسیاری از ساعت سازان تازه، استفاده می کنند که به نوعی امضای این ساعت سازان، استادکاری و کیفیت ساعت هایشان است و چشم کاربران عادت به تماشای این آیتم ها دارد. 

بر این اساس اپل پذیرفت که در دستگاه جدیدش علاوه بر القای نوآوری، حس آشنایی را نیز در ذهن کاربران تداعی کند. روند تکامل اپل واچ به اندازه ای تدریجی و کند بود که بسیاری از کاربران متوجه انقلاب آن نشدند. اینکه بتوان صنعت کهنه کار ساعت سازی سوئیس را شکست داد، ابداً کار کوچکی نیست. کاری که اپل با اپل واچ انجام دهند، رؤیای عجیبی به نظر می رسید که با جسارت امکان پذیر شد.

نسل چهارم اپل واچ با امکان پایش ضربان قلب و نمایش آن در قالب نوار قلب توانست هیجان بسیاری از کاربران را برانگیزد.

بر این اساس اپل علاوه بر احترام به ساختار سنتی، نوآوری هایی را در ساعت جدیدش اعمال کرد که توانست علاوه بر جایگاه شماره یک فروش ساعت هوشمند در دنیا از ساعت سازان سوییسی نیز پیشی بگیرد و جایگاه بهتری را به خود اختصاص دهد.

البته اپل پیشتر با ساخت گوشی آیفون ثابت کرده بود که تنها با یک محصول آن هم محصولی که جزو کالاهای لوکس به شمار می رود می توان رکوردها را حتی با وجود وفور رقبای با سابقه، جابه جا کرد و در دنیا جایگاه نخست را به خود اختصاص داد.